Maaike Neuville in boekverfilming 'Ik omhels je met 1000 armen'
Ik omhels je met 1000 armen (2006) is een bewerking van het gelijknamige boek van Ronald Giphart en de laatste film onder regie van Willem van de Sande Bakhuyzen voor zijn overlijden. De regisseur maakte de première zelf niet meer mee.
Zowel de geluidsafdeling als bijrolspeelster Catherine ten Bruggencate wonnen voor Ik omhels je met 1000 armen een Gouden Kalf. De ontwerper van de productie en de cinematograaf kregen eveneens een nominatie, maar verzilverden deze niet. Tevens was het één van de eerste films van Vlaamse actrice
Maaike Neuville.
De film gaat over de complexe relatie tussen Giph (eerste grote hoofdrol van Tijn Docter) en Samarinde (Carice van Houten). Samarinde is een succesvol model dat deze bloeiende carrière verkiest boven haar arts-assistentschap kindergeneeskunde. Giph is portier in het ziekenhuis en aspirerend auteur.
Hun relatie komt onder forse druk te staan door de uitzichtsloze situatie van Giphs moeder Lotti (Catherine ten Bruggencate), die aan multiple sclerose lijdt. Waar Giph erg introvert en individualistisch met zijn gevoelens hierover omgaat, heeft Samarinde er enorm behoefte aan dat hij zich uit tegenover haar. Terwijl Samarinde in Japan is en totaal niet op de hoogte is van een plotselinge achteruitgang in de toestand van Lotti, kiest deze ervoor om euthanasie te plegen. De eerstvolgende keer dat Giph zijn vriendin telefonisch spreekt, is Lotti overleden. Hierdoor komt de relatie tussen de twee geliefden verder onder druk te staan en de situatie explodeert tijdens een vakantie met vrienden in Las Palmas.
Cast 'Ik omhels je met 1000 armen'
Tijn Docter als Giph
Carice van Houten als Samarinde
Catharine ten Bruggencate als Lotti
Karina Smulders als Stef
Maartje Remmers als Meija
Halina Reijn als Lureen
Tygo Gernandt als Egon
Johnny de Mol als Thijm
Maaike Neuville als Gulpje
Tjebbo Gerritsma als Benny
Jaap Spijkers als Dimitri
Sylvia Poorta als Pietje
Ik omhels je met 1000 armen
Regie Willem van de Sande Bakhuyzen
Productie Brechtje Schaling
Script Ronald Giphart (boek)
Ruud Schuurman
Edward Stelder
Uitgebracht 9-3-2006
Genre Drama
Komedie
Lengte 110 minuten
Taal Nederlands
Land Nederland
Budget 2,5 miljoen euro
Maaike Neuville (geboren 16 augustus 1983) is een Belgische theater- en filmactrice.
Voor haar opleiding aan de Studio Herman Teirlinck speelde
Maaike Neuville al met Jeugdtheater Tespikon en bij het amateurtheater de Reynaertghesellen in Leuven en in Antigone en Creditcard called life: 16 beide bij het collectief BRONKS. Tijdens haar studies had ze een gastrol en naaktscène in de politieserie Rupel en stond ze op de planken met Smeltende gedachten (Villanella/BRONKS). In 2005 verwierf ze de titel van Meester in de dramatische kunst.
Na haar studies stond
Maaike Neuville in het theater met Rendez-Vous, Miss Moskou & De potloodmoordenaar (kunstencentrum Villanella) en Stukken (theater tg Stan). Samen met Michael Pas werkte
Maaike Neuville voor Jeugd en Muziek het project Frulla Baas uit, muziekeducatie waar Wolfgang Amadeus Mozart wordt ontdekt aan de hand van zijn brieven gericht aan zijn nicht Frulla Baas (Maria Anna Thekla).
Haar eerste filmrol was een hoofdrol als Charlotte in De Indringer (2005). Daarna volgden Ik omhels je met 1000 armen, Gevangen, Droomtijd en Of Cats & Women. In 2009 wordt Dirty Mind uitgebracht waarin
Maaike Neuville de rol van Kiki speelt.
Op televisie kreeg
Maaike Neuville hoofdrollen in de dramaseries Katarakt en De Smaak van De Keyser op de zondagavond van Eén. In 2009 volgde de rol van winkelhulp Anke Reyniers in de tragikomische serie Van vlees en bloed, en een gastrol in Witse.
In 2010 beleefde
Maaike Neuville haar filmregiedebuut met de kortfilm Terug weg, met Katelijne Damen en Frank Vercruyssen. De film gaat over de onmogelijke liefde tussen een man en een vrouw.
In 2010 is
Maaike Neuville te zien als Noami in De Rodenburgs, ze had ook een bijrol in Dubbelleven en in 2011 is ze te zien in film van Code 37. In 2012 vertolkt
Maaike Neuville een hoofdrol in de vtm serie Clan.
Verhaallijn 'Ik omhels je met 1000 armen'
Giph, een 27-jarige schrijver, heeft net zijn moeder verloren na een lang en slepend ziekbed. Samen met zijn vriendin Samarinde, arts en veelgevraagd model, en zijn vriendenclub gaat hij op vakantie naar La Palma om bij te komen. De groep rijke, bekende twintigers waaronder
Maaike Neuville logeert daar in een luxe villa en brengt de tijd door met eten, drinken, vrijen en flink feesten bij het zwembad. Maar Giph kan er niet van genieten, en heeft moeite zijn verdriet te delen met Samarinde. Terwijl zijn vrienden zich prima vermaken op het eiland, neemt Giph steeds meer afstand van hen, met vergaande gevolgen.
NL film DVD Ik omhels je met duizend armen: Quality Film Collection - Nederlands gesproken - Speelduur 108 min. - Productiejaar 2006 - DVD release 4-10-2007 - Beeld: Anamorphic Widescreen 2.35:1 - Rating: 12 jaar
Ik Omhels Je Met Duizend Armen is de laatste film van Willem van de Sande Bakhuyzen voor hij op jonge leeftijd overleed. Het is een verfilming van het gelijknamige boek van Ronald Giphart. Giph (Tijn Docter), een beginnend schrijver, en zijn vriendin Samarinde (Carice van Houten), arts en veelgevraagd model, gaan met hun vriendengroep op vakantie naar Spanje. Tijdens de vakantie blijkt Giph's relatie met Samarinde onder spanning te staan. Dit komt mede door haar afwezigheid tijdens het ziektebed van zijn moeder. De doodstrijd en uiteindelijke euthanasie van zijn moeder hebben Giph sterk aangegrepen. Hij is niet in staat dit met Samarinde te delen. Giph neemt meer afstand van haar en van hun vrienden. De beslissing die Giph en Samarinde uiteindelijk moeten nemen, heeft ook voor hun band met hun vrienden diepgaande gevolgen. Ik Omhels Je Met Duizend Armen won twee Kalveren, één voor het sound design en één voor de bijrol van Catherine ten Bruggencate.
Met:
Carice van Houten
Tijn Docter
Catherine ten Bruggencate
Maaike Neuville
Genre:
Drama
Subgenre:
Literatuurverfilming
Prijzen:
Gouden Kalf - Beste Sound Design
Gouden Kalf - Beste Vrouwelijke Bijrol
Nominaties:
Gouden Kalf - Beste Camera
Gouden Kalf - Beste Production Design
Regie:
Willem van de Sande Bakhuyzen
Productie:
Anton Smit
Hanneke Niens
Robert Kievit
Brechtje Schaling
Script:
Ronald Giphart
Ruud Schuurman
Edward Stelder
Jaar:
2006
Land:
Nederland
Taal:
Nederlands
Engels
Ik omhels je met duizend armen (2006)
Beschrijving
Giph, een beginnend schrijver en zijn vriendin Samarinde, arts en veelgevraagd model gaan met hun vriendengroep op vakantie in Spanje. Tijdens de vakantie blijkt zijn relatie met Samarinde onder spanning te staan. Dit komt mede door haar afwezigheid tijdens het ziektebed van zijn moeder. De doodstrijd en uiteindelijke euthanasie van zijn moeder hebben Giph sterk aangegrepen. Hij is niet in staat dit met Samarinde te delen. Giph neemt meer afstand van haar en van hun vrienden. De beslissing die Giph en Samarinde uiteindelijk moeten nemen, heeft ook voor hun band met hun vrienden diepgaande gevolgen.
Filmrecensie
Na Ik ook van jou en Phileine zegt sorry is Ik omhels je met duizend armen de derde verfillming van een boek van Ronald Giphart. Naar goed Nederlands gebruik is er aan seks, naakt en groffe taal geen gebrek in de film. De schrijver zelf vind Ik omhels je met duizend armen de beste tot nu toe: "De film overtreft mijn stoutste verwachtingen." Voor ons ligt dat wat anders. Het verhaal over Giphs moeder die aan multiple sclerose lijdt en haar eigen dood wil regisseren is indrukwekkend. De scenes waarin Giph (Tijn Docter), zijn zus Steph (Karina Smulders) en Samarinde (Carice van Houten) huilen, ruziën en lachen om het familiedrama zijn ook intens, passievol en rauw.
Waar de film dan toch wringt? De rommelige vertelstructuur ontregelt het laatste project van de vorig jaar overleden regisseur Willem van de Sande Bakhuyzen nogal. Zit je net met een brok in je keel naar Giph en zijn aftakelende moeder te kijken, neemt een ongenode spring in de tijd je in eens mee naar een vakantieorgie waarin Tygo Gernandt, Halina Reijn,
Maaike Neuville en Johnny de Mol zich ontoppen als de bijzonder onsympathieke vriendenkliek van Giph. Een feest aan de rand van een zwembad loopt door de drank uit op een orgie waarin iedereen uiteindelijk naakt in het zwembad springt. Ondanks dat is Ik omhels je met duizend armen een mooie en ontroerende kroon op het oeuvre van Willem van de Sande Bakhuyzen.
Ik omhels je met duizend armen heeft twee verhaallijnen. Eén loopt door het verleden, waar een nachtportier in een ziekenhuis verliefd wordt op een mooie vrouwelijke arts, die in haar vrije tijd veel geld verdient als fotomodel. De andere verhaallijn speelt zich in het heden. Een groepje artistieke vrijbuiters met ook
Maaike Neuville vecht zich door het leven heen, of moet je eerder zeggen dat het zich heen vecht door een met zon en drank overgoten vakantie op het eiland La Palma. De verhaallijn door het verleden spreekt meer aan, omdat die niet alleen overzichtelijker maar ook echter is. Wij hebben hier te maken met een jongen, een meisjes en een aantal zieken en gestoorden.
Tegenover het verliefde paartje zorgen de zieken en gestoorden voor een tragikomisch contrapunt. Voor mensen die anaal gefixeerd zijn, is Ik omhels je met duizend armen bijzonder leerzaam. Je kunt er uit leren welke voorwerpen, eenmaal in de anus gestopt, er niet meer uitkunnen. Doe er bijvoorbeeld nooit een vibrator of een bierflesje in, want hoe goed ook met glijmiddel ingesmeerd, in deze plek zijn er geen spieren die de voorwerpen weer naar buiten kunnen drukken. Dat althans leert men als nachtportier in een ziekenhuis.
De relatie tussen hoofdpersoon Giph en zijn zwagere vrouw Samarinde blijft een beetje magertjes. Samarinde gaat een enkele keer wel eens "een klein beetje" vreemd, maar dat doet Giph ook, zodat je door gelijk over te steken ook weer alles goed kunt maken. De grote tragiek van de roman zou dan ook niet de dood moeten zijn van Giphs moeder. De roman eindigt daarmee, zodat het voelt alsof je van de snelweg bent geraakt en de koplampen van je auto nu plotseling het hek van een weiland verlichten.
Dat heeft Wolkers in Turks Fruit een stuk consequenter gedaan. Daar sterft natuurlijk Olga, wat een enorm tragisch effect heeft. Niet dat ik het schatje van een Samarinde dood wil hebben, maar voor de roman, voor de literatuur en voor de kunst, zou dat niet zo slecht zijn geweest. Nu moet ze doorleven, vermoedelijk omdat zij echt bestaat, maar dat is natuurlijk geen literair criterium.
De verfilming van Ronald Gipharts
Ik omhels je met duizend armen met
Maaike Neuville in een mooie rol
zal vóór alles de boeken ingaan als de zwanezang van de in september 2005 aan kanker overleden regisseur Willem van de Sande Bakhuyzen (Cloaca). Hoe passend dus dat ook Gipharts roman uit 2000 over de dood (om precies te zijn: de euthanasie van zijn eigen moeder) gaat. In Ik omhels je met 1000 armen komen herkenbare Giphart-elementen als losbolligheid, bloot en seks weer ruimschoots aan bod, maar deze naaktscènes worden deze keer afgewisseld met bloedserieuze scènes over lichamelijke aftakeling, levenslust en de daaruit voortvloeiende wens om op een menswaardige manier te sterven.
De bedoeling is dat de film, net zoals het boek, aan kracht wint door de scherpe tegenstelling tussen frivoliteit en hartverscheurend drama. Dat lukt niet helemaal; met het euthanasiedrama zit het wel goed, maar alle jolijt en ook het relatiegedoe tussen de hoofdpersoon en zijn vriendinnetje voelen aan als verplichte nummers.
Aan de acteurs ligt het allemaal niet. Tijn Docter en vooral Carice van Houten overtuigen als Giph, een Utrechtse schrijver die bijklust als nachtportier in een ziekenhuis, en Samarinde, de arts-assistent die hij op een handige manier versiert. Giph en Samarinde vormen een sexy koppel, en hun vriendenkring (gespeeld door onder anderen Halina Reijn,
Maaike Neuville, Johnny de Mol en Tygo Gernandt) bestaat ook al uitsluitend uit rijke, succesvolle party animals. De één is producer, de andere organiseert modeshows – met de mooie Samarinde als ster – en iedereen loopt naakt langs het zwembad, zuipt en neukt dat het een lieve lust is. Het leven, dat is één groot feest. Behalve dan dat Giphs moeder Lotti aan MS lijdt en steeds sneller aftakelt. Zij is ook al zo’n uitgesproken persoonlijkheid: recht door zee, snel een mening klaar, geen blad voor de mond, je kent het wel. Alleen Giph zelf is een beetje (of eigenlijk heel erg) een binnenvetter, tot grote frustratie van de vrouwen in zijn leven.
Het wordt allemaal nog erger wanneer Lotti besluit op haar eigen manier uit het leven te zullen stappen voordat ze in een complete invalide verandert. Giph houdt zijn lippen vanaf dat moment letterlijk stijf op elkaar, Samarinde gaat uit wanhoop toch maar naar haar fotoshoot in Japan, en zijn moeder tart hem met haar eerlijkheid totdat hij eindelijk uitbarst: “Jij kent mij helemaal niet!” Er zijn veel meer van dit soort ‘corny’ momenten, maar dankzij goede acteurs als Catherine ten Bruggencate (Lotti) en Jaap Spijkers (haar arts) blijft deze verhaallijn overeind.
De relatieperikelen tussen Giph en Samarinde daarentegen boeien nauwelijks, wat ook komt doordat het er wel erg dik wordt opgelegd: zij poseert lachend in bikini op een tropisch strand terwijl hij zijn spastische moeder in bad probeert te tillen. Geen wonder dat ze allebei vreemd gaan (gaap!). De trip met de vriendenclub waaronder
Maaike Neuville naar La Palma, net na Lotti’s dood, is hedonistisch op het karikaturale af. Al dat zuipen, snuiven, feesten en de visioenen van zijn doodzieke moeder zorgen bij Giph voor emotionele kortsluiting; de bedoeling is dat wij ons net zo heen en weer geslingerd voelen, maar het contrast is te doorzichtig om ons echt op het verkeerde been te zetten.
Dat heeft zijn weerslag op de film als geheel. Hoe effectief de scènes met Giphs moeder ook zijn, het gaat om de tegenstelling met zijn ‘oude’ leven en hoe hij door de situatie zozeer verandert dat hij daar geen aansluiting meer bij vindt. Daarin kunnen we niet met hem meeleven, waarmee de film niet slaagt in zijn belangrijkste doel. Op veel meer dan enkele treffende scènes en de status van ‘laatste film van’ kan Ik omhels je met 1000 armen dan ook eigenlijk niet bogen.
